بیوگرافی آیت الله علیرضا اعرافی

ساخت وبلاگ

بیوگرافی آیت الله علیرضا اعرافی

آیت الله علیرضا اعرافی

آیت الله علیرضا اعرافی، در سال ۱۳۳۸ در شهر “میبد” واقع در استان “یزد” متولد شد. پدرش، “آیت الله محمد ابراهیم اعرافی” از علمای مشهور یزد و از دوستان نزدیک امام خمینی(ره) بود که نقش بسزایی در بیداری مردم میبد و یزد ایفا کرد. علیرضا اعرافی، پس از اتمام تحصیلات حوزوی به تدریس، تحقیق و تألیف کتب با موضوعات فرهنگی و اسلامی سازی علوم انسانی مشغول شد و مؤسسه فرهنگی “اشراق و عرفان” و مدرسه حوزوی “جامعه المصطفی العالمیه” را تأسیس کرد.

آیت الله اعرافی مسئولیت های فرهنگی و سیاسی نظیر عضویت در شورای پژوهش های علمی کشور، ریاست مرکز جهانی علوم اسلامی، ریاست پژوهشگاه حوزه و دانشگاه قم و عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی را در کارنامه کاری خود دارد.

تاریخ تولد : ۱۳۳۸

زادگاه : میبد ایران

محل تحصیل : قم

محل زندگی : قم

مدارج تحصیلی

آیت الله اعرافی تحصیلات ابتدایی خود را در “میبد” آغاز کرد، وی پس از خواندن بخشی از دروس ادبیات، در سال ۱۳۴۹ به قم رفته و تحصیلات دوره ابتدایی خود را تکمیل و همزمان در سال ۱۳۵۰، تحصیلات حوزوی خود را آغاز و پس از پایان فراگیری دروس دوره مقدمات و سطح،‌ طی مدت زمانی کوتاه، در سال ۱۳۵۶ به درس خارج اساتید برجسته در قم راه یافت.

آیت الله اعرافی، در درس خارج “فقه و اصول”‌، شاگرد استادانی چون حضرات آیات “حاج شیخ مرتضی حائری”، “فاضل لنکرانی”‌، “وحید خراسانی”‌، “جواد تبریزی”‌، “مکارم‌ شیرازی” و “شبیری زنجانی”‌ بوده و دروس “اسفار اربعه”‌، “برهان شفا”، “فصوص الحکم”‌ و “تمهید القواعد” را نزد “آیت‌الله جوادی آملی”‌ و بخشی از “اسفار” را نزد “شهید مطهری” آموخت.

وی طی سال های تحصیل در حوزه، دروس فلسفی را نیز  نزد “آیت‌ الله مصباح یزدی”‌ فرا گرفت و در درس “اخلاق”‌ استادان خود حضور جدّی داشت و ضمن تحصیل دروس حوزوی زبان های عربی و انگلیسی را فرا گرفت.

وی علاوه بر موارد فوق از مطالعات در رشته‌های “ریاضی” و “فلسفه غرب” و بسیاری از کتب که فراگیری آنها در حوزه متداول نبود، غافل نشد و در دوره “تعلیم و تربیت” دفتر همکاری حوزه و دانشگاه و نیز”تفسیر المیزان”، “آیت‌الله مشکینی”‌ و “علامه حسن زاده آملی”، کتب “فلسفتنا” و “اقتصادنا” اثر “شهید محمد باقر صدر” زیر نظر “آیت‌ الله سید کاظم حائری”‌ و شرح نهج البلاغه “ابن ابی الحدید” شرکت کرد.

دوستان دوران تحصیل در حوزه

آیت الله علیرضا اعرافی در سال های تحصیل خود با استادان و شخصیت های بسیاری رابطه دوستی و مباحثه داشت؛ که از جمله آنان می‌توان اسامی زیر را نام برد:
آیت الله محمد علی مدرسی یزدی
حجت الاسلام محمد کاظم بهرامی
حجت الاسلام علی نقی فقیهی
آیت الله محمد بهشتی

مسئولیت ها و سوابق اجرایی

عضویت در هیأت امنا و رئیس مرکز جهانی علوم اسلامی
عضویت در شورای فرهنگی اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
عضویت در شورای فرهنگ عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
ریاست پژوهشگاه حوزه و دانشگاه قم
مدیریت گروه علوم تربیتی مؤسسه امام خمینی(ره)
عضویت در هیأت امنای مؤسسه بین المللی “هدی”
معاونت پژوهشی حوزه علمیه قم
رئیس هیأت امنای دانشکده علوم قرآنی میبد
عضو کنگره دین پژوهان کشور
عضو هیأت امنای دفتر تبلیغات حوزه علمیه قم
عضویت در شورای پژوهش های علمی کشور
عضویت در هیأت امنای مرکز جهانی و سازمان مدارس خارج از کشور
عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی

فعالیت‌ های علمی و فرهنگی

حجت‌الاسلام اعرافی، از ابتدای انقلاب اسلامی فعالیت های بسیاری را در زمینه علم و فرهنگ به انجام رسانده است. برخی از مسؤولیت های وی در عرصه علم و فرهنگ به شرح زیر است:

فعالیت در نشریات

مدیر مسئول فصلنامه های “حوزه و دانشگاه”
مدیر مسؤول فصلنامه های “جستار اقتصادی”
مدیر مسؤول فصلنامه های “تربیت اسلامی”

مؤسس موسسه اشراق و عرفان

موسسه “اشراق و عرفان” فعالیت خود را از سال ۱۳۸۶ با نظارت و اشراف علمی آیت الله اعرافی آغاز کرده است. این موسسه در عین تأکید بر اصالت‌های حوزوی، سعی در پاسخگویی به نیازهای معرفتی انسان معاصر دارد؛ از این رو مأموریت خود را پژوهش در زمینه “فقه های نو و فلسفه های مضاف بر مبنای روش اجتهادی در راستای نظام سازی اسلامی”، پرورش پژوهشگران صاحب نظر در عرصه های فوق و حرکت در راستای اسلامی سازی علوم انسانی تعیین کرده است.

مؤسس مدرسه حوزوی جامعه المصطفی العالمیه

جامعه مصطفی العالمیه از ادغام مرکز جهانی علوم اسلامی و سازمان حوزه ها و مدارس علمیه خارج از کشور در سال ۱۳۸۷ توسط آیت الله اعرافی در قم تشکیل شده است.
جامعه المصطفی العالمیه نهادی علمی و بین المللی با هدف گسترش علوم اسلامی، انسانی و اجتماعی، با رویکرد آموزشی، پژوهشی و تربیتی، تأسیس شده و در دو نظام آموزشی حوزه ای و آکادمیک در قالب ۱۷۰ رشته و گرایش در سطوح نظام آموزشی حوزه ای و نظام آموزشی برای دانشجویان ایرانی و خارجی به فعالیت پرداخته است.

فعالیت های آموزشی

علیرضا اعرافی، علاوه بر تحصیل در حوزه، سال‌ها سطوح عالی فقه، اصول، فلسفه و عرفان را تدریس کرده و از شخصیت های شناخته شده در حوزه و دانشگاه بوده است. وی به طور تخصصی در عرصه اسلامی سازی علوم انسانی به ویژه علوم تربیتی نظریه پردازی کرده است.

دروس تدریس شده در مراکز و دانشگاه ها

تدریس کتاب های مربوط به فقه و اصول در دوره سطح حوزه (حوزه علمیه قم)
تدریس کتاب های “فلسفه اسلامی”، “بدایه”, “نهایه”, “اسفار” و “منطق” (حوزه علمیه قم)
در دوره خارج فقه کتاب های “قضاء” و “شهادات و حدود” (حوزه علمیه قم)
تدریس خارج اصول (حوزه علمیه قم)
تدریس “فقه التربیه” (حوزه علمیه قم)
تدریس عرفان اسلامی کتاب “تمهید القواعد” (مرکز جهانی علوم اسلامی)
تدریس “فلسفه تعلیم و تربیت” و “تربیت در قرآن و روایات” (دانشگاه تربیت مدرس تهران – دانشگاه تربیت معلم تهران)
تدریس “تربیت اسلامی” ( مؤسسه آموزشی – پژوهشی امام خمینی (ره ) قم و مراکز تخصصی تبلیغ و تفسیر حوزه)
تدریس “فلسفه اخلاق” (مؤسسه امام خمینی و مراکز تخصصی حوزه)
تدریس فلسفه دانشگاه سپاه قم
تدریس فقه و اصول مدرسه عالی قضایی قم
تدریس دروس معارف در دانشگاه علامه طباطبایی

تألیفات

فلسفه تعلیم و تربیت، انتشار در سال ۱۳۸۷
اهداف تعلیم و تربیت، انتشار در سال ۱۳۸۷
درآمدی بر تعلیم و تربیت اسلامی (۲): اهداف تربیت از دیدگاه اسلام، انتشار در سال ۱۳۸۷
آرای دانشمندان مسلمان در تعلیم و تربیت و مبانی آن، ۱۳۸۸
فقه تربیتی: کلیات، انتشار در سال ۱۳۸۸
فقه تربیتی: تعلم (۱) (جلد دوم) ۱۳۸۸
آرای دانشمندان مسلمان در تعلیم و تربیت و مبانی آن (جلد سوم)، انتشار در سال ۱۳۸۸
آرای تربیتی متفکران مسلمان، انتشار در سال ۱۳۸۸
درآمدی بر تعلیم و تربیت اسلامی: فلسفه تعلیم و تربیت، انتشار در سال ۱۳۸۹

جوایز علمی و افتخارات

کتاب “آراء دانشمندان مسلمان در تعلیم و تربیت و مبانی آن جلد ۱″ به عنوان کتاب برتر حوزه در سال ۱۳۷۷
جلد اول کتاب “تربیت فرزند سیره تربیتی پیامبر(ص) و اهل بیت (ع)” حائز رتبه برگزیده سومین دوره کنگره دین پژوهان کشور، در سال ۱۳۸۰
جلد سوم کتاب “آرای دانشمندان مسلمان در تعلیم و تربیت و مبانی آن” حائز رتبه اول در بیست و یکمین دوره انتخاب کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۸۲

تحلیلی بر چگونگی وحدت حوزه و دانشگاه از نگاه آیت الله اعرافی

اعرافی در گفتگویی با مجله “پرسمان” در آذر ماه ۱۳۸۲ و شماره  ۱۵ ام این مجله در خصوص راهکارهای وحدت بین حوزه و دانشگاه گفت: «…اگر بخواهیم بحث وحدت حوزه و دانشگاه را به صورت دقیق تری مطرح کنیم، باید بگوییم این وحدت متکی به دو پیش فرض اساسی است. یکی این که این دو نهاد معرفتی دارای قلمروهای ویژه معرفتی هستند و هر کدام سهم ویژه و جداگانه ای در اداره امور و تدبیر اجتماع دارند. قلمرو های معرفتی و اجرایی خاصی هم وجود دارد که همکاری و تبادل نظر میان حوزه و دانشگاه برای رسیدن به یک هدف مشترک را ضروری می سازد. بحث وحدت حوزه و دانشگاه در این قلمرو قابل طرح و پیگیری بوده و رسیدن به وحدت مطلوب هم در این قلمرو شدنی و ممکن است. بالطبع در این زمینه رسیدن به قلمرو مشترک آرمانی و معرفتی در حدی که بتوان به یک مبنای سیاستگذاری و برنامه ریزی مشترک دست یافت وجود دارد; اما وحدت کامل نظام آموزشی و پژوهشی و فرهنگی این دو نهاد معرفتی لازم نیست.

نیازمندی حوزه و دانشگاه به یکدیگر

در قلمرو علمی بحث وحدت حوزه و دانشگاه، نیز می توان به نیازهای متقابل حوزه و دانشگاه برای تعامل و همفکری در زمینه مسائل علمی، به خصوص در رشته های علوم انسانی و اجتماعی، اشاره کرد. فقه اسلامی برای پیشرفت و توسعه خود و حل مسائل مستحدثه نیازمند آشنایی دقیق با موضوعاتی همچون اقتصاد، جامعه شناسی، روان شناسی، حقوق و… است. در زمینه مسائل کلامی و عقیدتی نیز لازم است از نظریه های جدید علوم انسانی و اجتماعی و فلسفه و … بهره گرفت.
با بهره گیری از مبانی دینی و فلسفی و دیدگاه های ارزشی بینشی منبعث از آیات قرآن و روایات معصومین، می توان وارد حوزه نظریه پردازی گردید و سهمی را در عرصه تولید دانش بر عهده گرفت. بر این اساس، باید اعتراف کرد مسئله ای همچون تولید نظریه های جدید در حوزه علوم انسانی و اجتماعی که از یک طرف بیش ترین میزان سازگاری را با باورهای دینی و فرهنگی ما داشته باشد و از طرف دیگر از نواقص نظریه های موجود در عرصه توجیه مبانی و مبادی و سازگاری درونی و کارآمدی در حل مسائل نظام مبری باشد، از جمله مسائل و موضوعاتی است که می تواند بستر مناسبی را برای تعامل و همفکری و در نهایت وحدت حوزویان و دانشگاهیان فراهم آورد…

وحدت حوزه و دانشگاه، نقطه ثقل  تعامل تفکر دینی و علمی در زمینه علوم انسانی و اجتماعی

بیش ترین نقاط تلاقی و همپوشی علم و دین، حوزه علوم انسانی و اجتماعی است و از این رو، تعامل حوزه و دانشگاه در این قلمرو بیش ترین فضا را دارد; گرچه در قلمروهای دیگر هم بحث های جدی ای وجود دارد و دیدگاه های متعددی در زمینه وحدت و تعامل تفکر دینی و علمی در عرصه علوم طبیعی از جمله فیزیک، نجوم، زیست شناسی و… بیان شده است; اما به هر حال نقطه ثقل بحث تعامل تفکر دینی و علمی در زمینه علوم انسانی و اجتماعی است…
بسیاری از اختلاف نظرها در مورد مسائل علمی در جامعه ما ریشه در مبانی علمی ندارند و عمدتاً از انگیزه های شخصی و غیر اخلاقی سرچشمه می گیرند… مسئله دیگر، داشتن هدف و درد و دغدغه مشترک است. تا وقتی جامعه علمی کشور اعم از حوزوی و دانشگاهی در زمینه اهداف و دغدغه های کلان به یک وحدت و همدلی دست نیابند، ایجاد فضای فکری مناسب دور از ذهن خواهد بود.»

دیدگاه اعرافی در خصوص حوادث بعد از انتخابات سال ۱۳۸۸ و ۹ دی

حجت الاسلام علیرضا اعرافی در گفت وگو با خبرگزاری “حوزه”، در ۸ دی ماه ۱۳۹۲ در خصوص حوادث بعد از انتخابات سال ۱۳۸۸ و حماسه ۹ دی اظهار داشت: «متاسفانه شاهد بودیم در انتخاباتی که با آرای مردم شکل گرفته بود، برخی نیروهای داخلی با طراحی های بیرونی، با جهالت ها و غرض های درونی، در مقابل مردم سالاری دینی صف کشی کردند و این حرکت ناصحیح موجب شد تا کسانی که به اساس دین نیز معتقد نبودند به این حرکت ناروا بپیوندند و آن حوادث تلخ را رقم بزنند.

بسیاری از کارشناسان و نخبگان سیاسی تصور می کردند با توجه به شکل فتنه و طراحی های هوشمندانه آن، مردم به درک صحیح و عمیقی از واقعیات دست پیدا نمی کنند. حماسه نهم دی نشان داد که مردم ایران اسلامی دارای توان ذاتی و درک و هوشمندی بالایی هستند و در شرایطی که انقلاب اسلامی نیاز به حضور آن ها داشته باشد، وارد میدان می شوند.

حضور میلیونی مردم در نهم دی، انقلاب را بیمه کرد و حماسه نهم دی نماد هوشمندی، بیداری ملت، مقاومت و پایداری ملت ایران در برابر توطئه های دشمنان بود. برخی از افراد در حماسه نهم دی به اشتباه خود پی بردند و به سیل خروشان ملت پیوستند و افرادی هم نتوانستند واقعیات را درک کنند و از این مرحله تکاملی انقلاب باز ماندند.

انقلاب اسلامی توسط دوستان و دشمنان به طور دائم رصد می شود و حوادثی که موجب تضعیف بنیان های انقلاب شود، مایه اندوه دوستان و خوشحالی دشمنان خواهد شد.»

دو خطر بزرگ جهان اسلام از نگاه علیرضا اعرافی

حجت الاسلام اعرافی طی سخنانی در مرکز خبر “جامعه المصطفی”، در ۸ بهمن ماه ۱۳۹۱، دو خطر بزرگ جهان اسلام را مورد توجه قرار داد و گفت: «…امروز دو خطر بزرگ جهان اسلام را تهدید می‌کند، خطر اول تجزیه مرزهای کشورهای اسلامی است که این خطر در سودان که کشور بزرگ اسلامی بود اتفاق افتاد و به دو کشور تجزیه شد و همچنین این طرح دشمن در سوریه که محور مقاومت است و کشورهای ترکیه، پاکستان، بنگلادش و افغانستان دنبال می‌شود.
تفرق مذهبی دومین خطر بزرگ کشورهای اسلامی از سوی دشمنان است. دشمنان به دنبال ایجاد اختلافات قومی و مذهبی در میان کشورهای اسلامی هستند تا توان و قدرت ایمانی و اسلامی را از امت اسلام بگیرند تا قدرت نفس کشیدن در مقابل آنها در منطقه باقی نماند اما شیعه و سنی هر چند افکار متفاوتی دارند هر دو از آن اسلامند و باید وحدت و همبستگی خود را حفظ کنند…»

دستاورد های انقلاب اسلامی از نظر آیت الله اعرافی

علیرضا اعرافی در بهمن ماه ۱۳۹۱ و در سخنانی منتشر شده در مرکز خبر “جامعه المصطفی”با اشاره به دستاوردهای انقلاب اسلامی اظهار کرد: «انقلاب اسلامی در همه عرصه‌ها خدمات بزرگی را برای ملت ایران به ارمغان آورد که مهمترین آن پایه‌های ایمانی و اعتقادی است.
برخی از مشکلات نباید از فروغ و درخشش انقلاب اسلامی بکاهد. عظمت و شکوه بیداری اسلامی و زنده شدن اسلام و پیشرفت های مختلف کشور به برکت انقلاب اسلامی است.
در تلاش دشمنان در خدشه وارد کردن به انتخابات سالم و با شکوه ملت ایران در سال ۱۳۸۸ کسانی که به عنوان سران فتنه شناخته می شوند انقلاب اسلامی، امام و رهبری را به بهانه های پوچ و خیالی فروختند و گناه بزرگی را مرتکب شدند.
دشمنان همیشه به دنبال فتنه‌انگیزی هستند. کسانی که طوری حرف می زنند که گویا انتخابات در این کشور مشکل دارد همراه دشمن هستند چرا که تا به حال این انتخابات گروهی را روی کار آورده و گروه دیگر را برده و انتخابات با اصول درست انجام شده است…»

دیدگاه علیرضا اعرافی در خصوص فرهنگ و اهمیت توجه به آن

آیت‌الله علیرضا اعرافی در گفتگو با “مهر” در خصوص اهمیت مسئله فرهنگ در ۱۸ خرداد ماه ۱۳۹۳ گفت: «در سال های اول انقلاب از هر حیث،  تولید زیاد بود، وحدت زیاد بود، همدلی، هم سختی و هم‌زبانی زیاد بود و آثار ماندگار در آن روزگار پدید آمد اما امروز ما در عصری به سر می بریم که هر چیزی خودش را در گیر و دار نشان می دهد، اینکه ما نتوانسته ایم از حیث تکنولوژی قدمی برداریم، اتفاق خوبی نیست.
فرهنگ روح و جان مایه سیاست یک فرد، جمع یا جامعه است. توقع اصلی از فرهنگ آن است که به همه ابعاد وجودی بشر و تمام نیازهای فردی و اجتماعی نازل باشد و در اصول صحیح و عقلانی دینی خود جامعه ریشه داشته باشد.
در برخی تعاریف، فرهنگ در برگیرنده اعتقادات، ارزش ها و اخلاق و رفتارهای متاثر از این سه و همچنین آداب و رسوم و عرف یک جامعه معین تعریف می شود. در گونه ای دیگر از تعاریف، آداب و رسوم شالوده اصلی فرهنگ تلقی می شود و صرفا ظواهر رفتارها، بدون در نظر گرفتن پایه های اعتقادی آن، به عنوان فرهنگ یک جامعه معرفی می شود…

در زمینه فرهنگ، علاوه بر نظریه پردازی تربیت نیرو لازم است

موضوع مدیریت فرهنگ و اینکه افراد در درون جامعه می توانند فرهنگ خود را مدیریت کنند یا دولت و سیاستگذاران باید فرهنگ مدیریت کنند محل اختلاف است اما این امر در اصل این موضوع که فرهنگ مدیریت پذیر است، خللی وارد نمی کند.
در متن انقلاب، انقلابی که خمیر مایه آن فرهنگی است یک فکر و اندیشه نو را می خواهد عرضه کند و وظیفه سیاستگذاران و نهادهای رسمی فوق العاده حساس می شود.
در زمینه فرهنگ، تنها نباید نظریه پردازی شود، بلکه باید به تربیت نیرو برای اجرای نظریه ها نیز فکر کرد، روش های مناسب با عصر و زمان پیش بینی شود، توجه به این اضلاع سه گانه، عامل اجرا و حصول روش های جذاب است.
اینکه مردم جامعه در پذیرش و رد فرهنگ نقش دارند. بیشتر مردم از الگوهای فرهنگی جامعه خود تبعیت می کنند، زیرا مستقیم و غیر مستقیم آموزش دیده اند. آنان شاید به این طریق از تنهایی نجات یافته و با گروه همسو می شوند و در ضمن نظم در زندگی اجتماعی را مفید تشخیص می دهد.
فرهنگ آشکار شامل قواعد، گفتار و کرداری است که مستقیم از طریق گوش و چشم همگانی می شود و شامل رفتارهای با ثبات مردم است، مردم شناس، نقاط مشترک رفتاری کوچکی در هر جامعه را می یابد که شاخص محتواهای گوناگون فرهنگی است.»

عکس آیت الله علیرضا اعرافی

علیرضا اعرافی

زندگینامه آیت الله علیرضا اعرافی با عکس

بیوگرافی آیت الله علیرضا اعرافی

بیوگرافی بوگرا گولسوی...
ما را در سایت بیوگرافی بوگرا گولسوی دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : cbiokade8 بازدید : 261 تاريخ : جمعه 20 بهمن 1396 ساعت: 17:01