بیوگرافی لوئی بریل

بیوگرافی لوئی بریل

لوئی بریل (به فرانسوی: Louis Braille)‏ ابداع کننده خط بریل است که به طور گسترده‌ای در دنیا توسط نابینایان برای خواندن و نوشتن استفاده می‌شود.

زادروز : ۴ ژانویه ۱۸۰۹

کپوری، فرانسه

درگذشت : ۶ ژانویه ۱۸۵۲

پاریس، فرانسه

آرامگاه : پانتئون، پاریس

۴۸°۵۰′۴۶″ شمالی ۲°۲۰′۴۵″ شرقیپانتئون، پاریس

محل زندگی : پاریس

ملیت : فرانسوی

پیشه : معلم

دوره : قرن نوزدهم میلادی

مذهب : کاتولیک

همسر : ندارد

فرزندان : ندارد

والدین : سیمون- رنه

نابینایی

در کودکی به دلیل فرورفتن درفش زیندوزی به هنگام بازی چشمش آسیب دید. نخست کم بینا و سپس نابینا شد. اما با کمک و راهنمایی یک کشیش محلی آرام آرام به سوی تحصیل سوق داده شد.

اختراع خط بریل

در نوجوانی با استفاده از خط ابداعی یک نظامی فرانسوی،و با اصلاح و مناسبسازی آن موفق به ابداع خط بریل گشت. نخست با مخالفت مسؤولین مدرسه نابینایان پاریس روبرو شد اما بعدها با یاری معاون مدرسه خط بریل به طور رسمی به جهان معرفی گردید.

دویچه وله می‌گوید بریل در طول تحصیلات خود به این نتیجه رسید که خواندن و نوشتن به خط عادی برای نابینایان مشکل است. این بود که در تلاشی شبانه‌روزى، توانست در شانزده سالگی خطی اختراع کند که هم اکنون پایه‌ سواد صدها هزار نابینا در سراسر جهان است.

بنابر آمار یونسکو، ۱۲ میلیون انسان در سراسر جهان نابینا هستند که متاسفانه تنها حدود ۵ درصد آنها با خط بریل آشنایی دارند. بیش از ۱۸۰ سال از اختراع خط بریل می‌گذرد، ولی هنوز عده‌ زیادی هستند که خط نابینایان را بین‌المللی تصور مى‌کنند.

آنها در مقایسه با ناشنوایان، که چیزی نظیر یک زبان بین‌المللی دارند، خط نابینایی را هم بین‌المللی مى‌پندارند. بریل خط خود را بر پایه‌ اشکال مختلفی بنا کرده که از ترکیب ۱ تا ۶ نقطه تشکیل مى‌شود.

بدین ترتیب الفبای هر خطی، اعم از لاتین یا عربی یا چینى، با قراردادهای مشخص هر خط، کدگذاری مى‌شود. مثلا ۵ نقطه که ۳ ضلع یک مستطیل را تشکیل میدهند، در خط فارسی صاد و در خط لاتین علامت ”و“ تجاری & را معنی می‌دهد.

دریغا که تا لویی بریل زنده بود، دست‌اندرکاران آموزش نابینایان خط او را معتبر نشمردند و تنها ۳۰ سال پس از مرگ او بود که اختراع بی‌مانندش در سراسر جهان به رسمیت شناخته شد.

بیماری و مرگ

در میانه راه زندگی با بیماری روبرو شد که سل تشخیص داده شد. سر انجام در ۴۳ سالگی، در ۶ ژانویه ۱۸۵۲ میلادی در پاریس درگذشت. پیکرش را در گورستان پانتئون به خاک سپردند. چندی بعد جسدش را به زادگاهش کپوری منتقل کردند.